1-) İşyerinde işe başladığı günden itibaren deneme süresi de içinde olmak üzere en az bir yıllık kıdemli işçilere yıllık ücretli izin verilmesi esastır. Bu haktan vazgeçilemez.
2-) İşveren; çalıştırdığı işçilerin izin durumlarını gösteren yıllık izin kayıt belgesini tutmak mecburiyetindedir. Her işçi için yıllık ücretli izne hak kazandığı tarih, yıllık ücretli izin kayıt belgesine yazılır.
3-) Yıllık izin süresinin ve izne hak kazanmak için gerekli sürenin hesabında aynı işverene ait işyerlerindeki çalıştığı süreler birleştirilir.
4-) İşveren, izin kuruluna danışmak suretiyle işyerinde yürütülen işlerin nitelik ve özelliklerine göre yıllık ücretli izinlerin her yılık belli bir döneminde veya dönemlerinde verileceğini tayin edebilir.
5-) Yıllık ücretli izin işveren tarafından bölünemez.
6-) Tarafların anlaşması ile bir bölümü 10 günden aşağı olmamak üzere bölümler halinde kullanılabilir.
7-) Yıllık ücretli izin günlerinin hesabında izin süresine rastlayan ulusal bayram, hafta tatili ve genel tatil günleri izin süresinden sayılmaz.
8-) İşveren tarafından yıl içinde verilmiş bulunan diğer ücretli ve ücretsiz izinler veya dinlenme ve hastalık izinleri yıllık izne mahsup edilemez.
9-) Yıllık ücretli izinleri işyerinin kurulu bulunduğu yerden başka bir yerde geçirecek olanlara istemde bulunmaları ve bu hususu belgelemeleri koşulu ile yolda geçecek süreleri için toplam 4 güne kadar ücretsiz yol izni vermek zorundadır.
10-) İşveren tarafından iş sözleşmesinin feshedilmesi halinde ihbar süresi ve işçiye verilmesi zorunlu yeni iş arama izinleri yıllık ücretli izin süreleri ile iç içe giremez.
11-) İşçi hak ettiği yıllık ücretli iznini kullanmak istediği zamandan en az bir ay önce işverene yazılı olarak bildirmek zorundadır.
12-) İşveren, işçinin istediği izin kullanma tarihi ile bağlı değildir.
13-) Yıllık izin sıra ve nöbetleşmesini göstermek üzere izin kurulunca düzenlenecek çizelgeler işçinin talebi ve iş durumu dikkate alınarak hazırlanır. Aynı tarihe rastlayan izin isteklerinde; işyerindeki kıdem ve bir önceki yıl iznini kullandığı tarih dikkate alınarak öncelikler belirlenir.
14-) İşçilere verilecek yıllık ücretli izin süresi, hizmet süresi, 1 yıldan 5 yıla kadar olanlara 14 günden, 5 yıldan fazla 15 yıldan az olanlara 20 günden, 15 yıldan daha fazla olanlara 26 günden daha az olamaz.
15-) 18 ve daha küçük yaştaki işçilerle 50 ve daha yukarı yaştaki işçilere verilecek yıllık ücretli izin süresi 20 günden az olamaz.
16-) İşveren, Nisan ayı başı ile Ekim ayı sonu arasındaki süre içinde, işçilerin tümünü veya bir kısmını kapsayan toplu izin uygulayabilir.
17-) Kısmi süreli iş sözleşmesi ile çalışanlar iş sözleşmeleri devam ettiği sürece her yıl için hak ettikleri izinleri, bir sonraki yıl izin süresi içine isabet eden kısmi süreli iş günlerinde çalışmayarak kullanır.
18-) İşçi sayısı, 100’den fazla olan işyerlerinde işveren veya işveren vekilini temsilen bir, işçileri temsilen iki kişi olmak üzere toplam üç kişiden oluşan izin kurulu kurulur.
19-) İşveren, yıllık ücretli iznini kullanan her işçiye izin dönemine ilişkin ücreti ile ödenmesi bu döneme rastlayan diğer ücret ve ücret niteliğindeki haklarını izne başlamadan önce peşin olarka vermek veya avans olarak ödemek zorundadır.
20-) İş sözleşmesinin herhangi bir nedenle, sona ermesi halinde işçinin hak kazanıp da kullanmadığı yıllık izin sürelerine ait ücreti sözleşmenin sona erdiği tarihteki ücreti üzerinden kendisine veya hak sahiplerine ödenir.